Groei

Alles gaat nog steeds goed met Nanuq. Ze groeit behoorlijk snel. Als je haar elke dag ziet valt het niet zo op, maar volgens de weegschaal komt er per week ongeveer een kilo-tje bij!

's-Avonds in de bench gaat ook al prima, hooguit een paar piepjes om te laten merken dat ze liever buiten de bench slaapt, maar daarna blijft het rustig. Omdat ik laat naar bed ga en vroeg op sta, lukt het Nanuq om de nacht door te komen zonder tussentijds uitgelaten te worden.

Koeien (grote honden)

Nanuq is niet bang voor koeien, eerder nieuwsgierig en dat geldt zeker ook voor de koeien. Iedere keer als we lang het hek lopen kijkt Nanuq zeer geïnteresseerd naar de koeien. Vandaag kwamen ze weer nieuwsgierig naar elkaar toe. Nanuq maakte nog een spelboog, maar daar gingen de koeien gelukkig niet op in, die bleven nieuwsgierig achter het hek.

Wat Nanuq betreft zijn dit gewoon erg grote honden.

Fotogeniek

De kennelnaam van Nanuq is 'Next Top Model' en ze doet haar naam eer aan, wat een plaatje. Dus gewoon omdat het mooi is een verzameling foto's vanmiddag genomen in de speelweide waar ze zo graag ravot.

Pootje baden.....

We hebben voor Nanuq in verband met afgelopen warme dagen een zandbak gekocht die wij voor Nanuq als badje gebruiken. Zo kan ze haar pootjes afkoelen. Ze heeft er ook een paar balletjes bij die drijven en die haalt ze zelf uit het bad. Ze heeft er vier en die kan ze niet allemaal bewaken, dus wij pakken soms een balletje om mee te voetballen en dan is ze er zeer druk mee om ze allemaal weer te verzamelen en bij elkaar te houden.

Wij hadden afgelopen zondag behoorlijk wat visite, maar Nanuq trok zich daar weinig van aan. Ze ging gewoon liggen op de plekjes waar ze normaal ook ligt en als er wat voeten in de weg zaten, dan ging ze daar gewoon achterlangs. Alleen bij het vertrek van de visite gaf ze een blafje, zo van 'ik ben er ook nog'.

Afgelopen dinsdag zijn we met haar naar de dierenarts geweest en dat was geen enkel probleem. Iedereen wil met haar knuffelen. Ze trok daar ook weer veel bekijks en aandacht, dus ze vond het wel een leuk uitstapje.

Zo meteen gaan Nanuq en ik naar de markt om nieuwe indrukken op te doen.

Puppy cursus

Deze vrijdag zijn we voor het eerst met Nanuq naar de puppycursus geweest. In de auto er naar toe merkten we weer dat ze heel erg ging hijgen en kwijlen. Het autorijden levert haar nog wel de nodige stress op. Wij hopen dat dit iets van tijdelijke aard is, want we zijn van plan om Nanuq mee te nemen op vakantie. Maar goed dat is pas volgend jaar, dus laten we maar kijken of ze er nog aan gewend raakt.

Op de puppycursus was Nanuq in eerste instantie wat gereserveerd; zo van wat heb ik hiermee te maken, maar al snel stelde ze zich open voor contact met andere hondjes. Er waren ook wat oudere puppies, maar die werden in een andere groep afgesplitst en wij werden natuurlijk bij de jonge pups ingedeeld. De hondjes
werden tijdens de cursus met 'vreemde' voorwerpen geconfronteerd zoals een plastic bekertje, een openslaande paraplu, en een agilitytunnel. Nanuq was niet schrikachtig voor de meeste voorwerpen, maar de ze wilde nog niet door de tunnel lopen. Deze zal ongetwijfeld in andere lessen nog wel eens aan bod komen.

Uiteraard was er ook gelegenheid om even met de andere puppy's te spelen en hebben we met z'n alleen een heel klein stukje door het bos gewandeld.

De speelweide

Nanuq doet iedere dag weer nieuwe indrukken op. Gisteren keek ze heel verwonderd naar een vlucht postduiven die wat rondjes rond de boerderij vlogen, later gevolgd door krassende kraaien en tenslotte kwamen een paar luidruchtige laagvliegende zwanen over. Ze bleef maar in de lucht staren en was danig onder de indruk.

Ze is wel wat schrikachtig voor het (landbouw)verkeer wat hier langs komt, maar ze raakt er een beetje aan gewend. Toen gisteren echter iemand met grote klompen op ons af kwam lopen wilde ze liever wegrennen; ik denk voornamelijk vanwege het geluid;).

Vandaag is de speelweide /terras voor Nanuq afgerasterd. Toen de mannen arriveerden vroeg in de ochtend was ze eerst nog wel stoer en blafte ze wat, maar zodra ze aan het werk gingen om de palen in de grond te slaan was de lol voor Nanuq er snel af. Gedurende de ochtend toch regelmatig met Nanuq een kijkje genomen en toen het rond 13.00 uur klaar was, was ze er inmiddels gewend aan geraakt. De speelweide heeft een afmeting van 15 meter bij 16 meter. De hoogte boven de grond is 1.80 meter en 20 cm van het harmonicagaas is ingegraven. Wij hopen dat dat voldoende is om het uitgraven tegen te houden.  Onder de poort zullen we wat tegels moeten leggen, want daar is natuurlijk niets ingegraven.

En hier zie je een vrolijke pup rondrennen in de speelweide.

En daarna natuurlijk uitrusten........

En vanavond was ze total loss........

Tweede nacht

De tweede nacht heb ik mijn matras een meter van de bench gelegd. Ook dit keer volgde een protest van plusminus 15 minuten alvorens Nanuq zich bij de situatie neerlegde. Deze nacht was verder een kopie van de vorige nacht. Dit gaat nog wel even duren voordat Nanuq probleemloos 's-nachts in de bench kan blijven.

Het uitkienen wanneer het tijd is om met Nanuq te gaan wandelen vereist nog wat oefening van onze kant. De timing luistert behoorlijk nauw. Op dit moment moet er echt niet meer dan twee uur tussen elk wandelingetje zitten om een plas-incidentje te voorkomen.

Vandaag een nieuw speeltje geïntroduceerd dat wel wat weg heeft van een eekhoorn. Dit lijkt het jachtinstinct van Nanuq behoorlijk te activeren. Het speeltje wilde ze niet loslaten toen we gingen wandelen. Dus speeltje mee naar buiten, zelfs tijdens het plassen werd het niet losgelaten.
Tijdens het speelkwartiertje in de tuin, werd het speeltje zelfs in de struiken verborgen en kon ik het eindelijk te pakken krijgen.

Binnengekomen kreeg ze het speeltje weer terug en werd de jacht weer voortgezet.

De eerste nacht

Een tijdje alleen zijn in de woonkamer is voor Nanuq geen probleem. Rustig wacht ze af tot er weer iemand binnenkomt. 's-Nachts slapen in de bench met de deur dicht is echter een heel ander verhaal, ook al ligt het baasje er pal naast. Eerst moet er een kwartiertje kabaal gemaakt worden voordat Nanuq zich bij de situatie neerlegt waarbij alle register worden opengetrokken.

Halverwege de nacht, twee en een half uur na het slapen gaan, ga ik er met Nanuq er nog even 15 minuutje uit zodat ze haar blaas kan legen. In het pikkedonker gewapend met een zaklamp maken we een rondje om het erf. Nanuq vind het wel leuk en een zaklamp is wat haar betreft echt niet nodig, feilloos vind ze haar weg langs het pad en tussen het hoge gras. Het plasje heeft ze snel gedaan, maar ik maak het rondje gewoon af. Terug in de bench protesteert ze nog 5 minuutjes waarna we beiden weer de slaap proberen te hervatten.

's-Ochtends vroeg worden Nanuq en ik bijna gelijktijdig wakker. Als ze echt wakker is kleed ik me snel aan en gaan we weer naar buiten. De bench is de hele nacht keurig schoon gebleven.

Overdag is het veel slapen afgewisseld met eten, wandelingetjes en spelen. Gelukkig is ze nog heel afhankelijk en blijft ze voortdurend bij ons in de buurt zodat we vrijuit in de tuin kunnen spelen zonder leiband. Vooral het mos tussen het gras vind ze machtig interessant. Als dit zo blijft kan ik de verticuurmachine wel wegdoen.

De grote gaten bal en het gekleurde trektouw doen het ook goed buiten, ze vindt het machtig leuk om deze speeltjes achterna te zitten en trekwedstrijdjes met de baas te doen.

Donderdag a.s. wordt de afrastering geplaatst en kunnen we speciaal voor Nanuq een speelplaats inrichten. Met ongeveer 16 x 16 meter heeft ze straks genoeg plek om te ravotten. Omdat malamutes graag alles slopen en ze voor de tuin geen uitzondering maken, wordt het gaas 20 cm ingegraven. Hopelijk zal dat genoeg zijn.

Ophaaldag

Vandaag was het dan eindelijk zover, het leven van ons tweepersoons gezinnetje gaat danig op zijn kop gezet worden.

De naam die Saskia en ik hebben uitgekozen is Nanuq. Een naam die in de taal  van de Inuit ijsbeer betekent. We vonden allebei dat het een naam moest worden die pas bij het ras en deze naam was de enige op onze lijstjes waarover we het eens konden worden.

Om half twaalf werden we bij de fokker verwacht. Nu konden we eindelijk een pup in de armen sluiten met de wetenschap dat dit de pluizenbol is die ons de komende jaren gaat vergezellen in voor en tegenspoed.
Eerst moesten natuurlijk nog de nodige formaliteiten afgewikkeld worden. Na de laatste instructies en nog een speeltje voor Nanuq, was het tijd om afscheid te nemen van moederhond Yuna en de kennel eigenaren.

De terugreis naar huis verliep bijzonder voorspoedig, Nanuq was behoorlijk rustig en hoefde niet te plassen en vertoonde ook geen tekenen van misselijkheid. Een geplande tussenstop halverwege de rit hebben we daarom achterwege gelaten. Een uur en drie kwartier later waren we thuis.

Thuis aangekomen hebben we Nanuq direct losgelaten in de tuin. Ze moest nog een beetje overgeven maar kwam vrij snel weer tot rust. Je kon aan haar merken dat ze enigszins last had van stress, maar dat is normaal als je met twee relatief vreemde mensen in een nieuwe setting wordt geplaatst.

Nieuwsgierig als zij is voelde ze zich al snel thuis in de woonkamer. Ook de bench was geen enkel probleem, je kon merken dat ze dat van huis uit al gewend was. De brokken die we haar in de bench hebben gegeven waren in no-time naar binnen gewerkt.

Volgens mij voel je je wel thuis als je er zo bij gaat liggen tijdens een dutje.

Puppy cursus

Vandaag een puppy-cursus les bijgewoond. Nu nog zonder hond, maar vanaf volgende week vrijdag doet onze pup ook mee.
De trainers waren in ieder geval al zeer enthousiast, een malamute komen ze in de praktijk weinig tegen.
Van te voren al aandacht genoeg, daar zullen we ook aan moeten wennen, een malamute (zeker als pup) heeft een zeer grote aaibaarheidsfactor.

Saskia en ik hebben in ieder geval een goed gevoel over deze organisatie (Dogwise).
De trainers zijn allemaal zeer ter zake kundig en voorzien van de nodige opleidingen en diploma's, en het is voor ons plusminus 9 minuten met de auto, dus relatief dichtbij.

Het credo is: fout gedrag negeren en goed gedrag belonen. Helemaal goed dus.

De keus is gemaakt

De fokker heeft na enig puzzelwerk de puppies uit het nest toegewezen aan de toekomstige eigenaren. De pup met het paarse halsbandje mogen we zondag a.s. mee naar huis nemen.

Nu nog een naam verzinnen, maar ik denk dat Saskia en ik er inmiddels wel uit zijn...

De pup hierboven mogen we zondag 11 augustus mee naar huis nemen.

Toen deze foto's gemaakt werden wisten we nog niet welke de onze ging worden. Maar zondag 11 augustus is het dan zover, dan kunnen we onze 8 weken oude pup gaan ophalen.

Tweede bezoek kennel

Vandaag een tweede bezoekje afgelegd.

De pups zijn al weer een aardig stukje groter en beweeglijker geworden.

Vandaag hebben Jurgen en Wilma ook voor gedaan hoe we de hond, en met name ook de vacht, moeten gaan verzorgen. Een makkelijk hulpmiddel daarbij is een krachtige blazer. Daarmee blaas je de losse haren makkelijk uit de vacht zodat het kammen en borstelen daarna stukken makkelijker gaat. De haren vliegen bij het blazen wel in het rond, geen klus dus die je binnen moet uitvoeren! De blazer hebben we maar meteen via de fokker besteld.